Surowiec herbaciany jest sprasowany w dużą cegłę i wygląda nieco niechlujnie: między ciemnymi, niejednolitymi liśćmi widoczne są brązowo-żółte gałązki herbaty. Na powierzchni odłamka dobrze widoczne są maleńkie złote kropki — „Złote kwiaty”. Zapach dymu z ogniska, leśnej ściółki, opadłych jesiennych liści, grzybów drzewnych. Po podgrzaniu na pierwszy plan wysuwa się dymność, wędzenie.
Kolor naparu jest złocisto-pomarańczowy, z jarzębinową czerwienią. Zapach z nutami dymności, słodyczy, zbioru ziół leczniczych, jest przyjemny i przytulny. Smak jest łagodny, słodki, przypominający Pu Erh, z nutą drzewnej przyprawy i posmakiem suszonych śliwek lub czarnych śliwek. Nie jest gorzki ani cierpki. Trochę przypomina kompot z suszonych owoców. W środkowej części pojawia się nuta żywicznej igły, aromat spróchniałych liści, grzybów. Posmak jest żelowy, nietrwały, ale wyraźny.
Herbata dobrze uspokaja, otula spokojem i relaksem. Łagodzi stres i usuwa niepokojące myśli z głowy. Doskonały na koniec trudnego tygodnia, wieczór po intensywnym dniu pracy. Odmiana ta zainteresuje miłośników Shu Pu Erh ze względu na pewne podobieństwo profilu smakowego oraz miłośników oolongów ze względu na działanie uspokajające. Warto spróbować, jeśli masz ochotę na coś naprawdę niezwykłego.
Można zaparzać zarówno gorącą wodą o temperaturze 90°С, jak i nieco chłodniejszą, 75-85°С. W pierwszym przypadku herbata ma bardziej dymny, wędzony i leśny smak, w drugim — słodki i trawiasty. Dobrze jest używać czajnika glinianego, na przykład z Yixing, przeznaczonego do parzenia herbaty Shu Pu Erh. Odłam 7-8 gramów z cegły na 100 ml objętości.